Strombeek-Bever, 2022
Het gebouw Ter Borre werd eind jaren 80 van de vorige eeuw in het centrum van Strombeek-Bever door architect Wilfried Van Campenhout gebouwd als een mix van een dienstencentrum met (25) Service Flats, aan straatzijde geflankeerd met (5) winkelruimtes en achteraan geflankeerd door het enige publieke parkje van de gemeente. Lees meer...
De architectuur kenmerkt zich enerzijds door zijn 45°/135° hoeken en ruimtes, en anderzijds in het gebruik van een zelfde gevelsteen aan de buiten- en aan de binnenzijde van het gebouw. Een wit aluminium veranda werd benoemd als ‘winter-binnenterras’.
De rol die Ter Borre in deze onder druk van verstedelijking en verfransing staande deelgemeente van Grimbergen vervult, kan nauwelijks overschat worden. Het gebouw en zijn setting is een populaire plek van samenkomst voor oudere dorpsbewoners en een uniek baken in Strombeek tout court. Alhoewel het gebouw in de jaren 80 op zowel architecturaal als bouwtechnisch vlak waarschijnlijk gold als een ‘modern’ gebouw, is dit intussen fundamenteel achterhaald.
Sinds de bouw werd er ook geen enkele investering meer in verwezenlijkt en dat begon zich te wreken. Brandveiligheid van het gebouw als dusdanig, lekkende koepels en gebruiks(dis)comfort van de veranda waren de voornaamste gebreken waar de eigenaar/exploitant (OCMW Grimbergen) zich in 2020 mee geconfronteerd wist en ons de opdracht uitschreef daar oplossingen voor te bedenken en uit te werken.
Op vlak van brandveiligheid vervingen we een aantal compartimentsdoorborende koepels door translucide spanplafonds en werkten we een planmatige oplossing uit waardoor de SF’s van de verdiepingen een rechtstreekse brandveilige uitgang kregen (daar waar dit initieel doorheen de gemeenschapsruimte van het dienstencentrum moest).
Een schelpvormig nieuw volume vervangt de vroegere veranda. Het maakt letterlijk de boog tussen de delen van het gebouw op 0 en op 90°. Door zijn diagonaliteit integreert de ‘schelp’ zich met de bestaande gemeenschapsruimte maar het staat vormelijk én via een aparte inkom ook functioneel, op zijn eigen. Via grote hoge glaspartijen, reikt het ontwerp de hand naar het naastgelegen park waarvan de bomen beschaduwing geven. Een heraanleg van de buitenruimtes is minder dan voorheen gericht op auto’s maar meer op terrassen en buitenbeleving. Ook in dat opzicht staat de schelpvorm symbool voor een ontspannen-, als het ware vakantiegevoel waar de gebruikers van het dienstencentrum en de bewoners van de diverse Service Flats in ondergedompeld worden. Daar waar financieel mogelijk en haalbaar werden opfrissingen van vloeren en schilderwerken en tevens een vernieuwing van de keuken, ook in het project ‘meegenomen’.
