WZC Betlehem – Project 3

De keuze van gevelmaterialen is andermaal cruciaal en alhoewel het gebouw ook op zichzelf staat, zoekt het aansluiting bij het reeds bestaande.  De lichtgrijze, bijna witte baksteen harmonieert met het hoofdgebouw, de sierpleister rondom de terrassen leunt er ook bij aan maar refereert tevens naar de diagonaal ertegenover liggende recente annex van het hoofdgebouw; de gordijngevels van de inkomzone doen dat trouwens ook.  De donkergrijze gevelpanelen ter hoogte van de noordgevel accentueren dan weer de tweepersoonskamers met hun inpandige terrassen en geven het gebouweinde een impliciet link naar de architectuur van de helemaal vooraan op de site gelegen cafetaria.

Het valideren van de omgevingskwaliteiten van de site (prachtig ommuurd park) is ook een belangrijk uitgangspunt geweest.  Dit uit zich zowel in de schikking van de volumes alsook in de beleving van de binnenruimtes zelf.  In tegenstelling tot voorheen namelijk , is er nu dóórzicht naar het park toe, is geen enkele kamer verstoken van zonlicht en creëren de gemeenschappelijke leefruimtes diagonale zichtrelaties.

Ook in de binnenhuisinrichting tenslotte is dezelfde idee van integratie doorgetrokken.  Om de sociale woonbeleving te stimuleren bijvoorbeeld, vallen materiaal- en kleurovergangen opzettelijk nooit samen met functionele (lokaal)grenzen, betrekken binnenramen de gangen bij de leefruimtes en overdekte terrassen de buitenruimte bij de binnenruimte.